Sinds de jaren 50 wordt UV-C straling gebruikt in ruimten om ziektekiemen op oppervlakte en in de lucht te inactiveren (Wells, 1955; Riley 1976). In die tijd werd het gebruikt als infectie beheersmaatregel tegen Tuberculose en Mazelen. In gebouwen kan UV-C straling worden toegepast op verschillende wijze: (i) UV-C armaturen in de ruimte, (ii) mobiele UV-C units die de gehele ruimte aanstralen (zonder aanwezigheid van personen) en (iii) in luchtbehandelingssystemen en lokale luchtreinigers. Dit artikel zal haar focus hebben op gerichte UV-C straling ruimten waarbij personen aanwezig zijn. Het inactiveert virussen die gedepositioneerd zijn op oppervlakten als virussen die zweven in de lucht en door de UV-C aangestraald worden terecht komen.